Ελάχιστοι από την σημερινή αθλητική οικογένεια του Προφήτη γνωρίζουν, ή έχουν ακούσει, για τον Μάνο Νταουντάκη. Το σωματείο μας, που σέβεται και τιμά την ιστορία του και τους ανθρώπους που προσέφεραν σε αυτό, θυμάται έναν άνθρωπο που του έδωσε πολλά και θα μπορούσε να δώσει ακόμα περισσότερα, αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβε.
Τέτοιες μέρες πριν ακριβώς σαράντα χρόνια, έφυγε από τη ζωή, νεότατος, ο Μάνος Νταουντάκης. Ήταν επί πολλά χρόνια μέλος στα Δ.Σ. του σωματείου, σε δύσκολες εποχές, υπηρετώντας το κυρίως από τη θέση του Ταμία. Ένας άνθρωπος κοινής αποδοχής και αγαπητός σε όλους, όχι μόνο στην περιοχή του Προφήτη Ηλία, αλλά σε ολόκληρο τον Πειραιά. Με μεγάλη διάθεση για προσφορά, τόσο στον αθλητισμό όσο και μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες που ενεργά έδινε. Δυστυχώς όμως το νήμα της ζωής του κόπηκε τόσο ξαφνικά, τόσο νωρίς. Μια μέρα του Ιουλίου του 1982, και ενώ βρισκόταν για μπάνιο στη θάλασσα, η καρδιά του τον πρόδωσε.
Με αφορμή λοιπόν τη συμπλήρωση 40 ετών από τον απροσδόκητο χαμό του, η παρούσα ανάρτηση έχει σκοπό να αποτίσει φόρο τιμής και να κάνει γνωστό στις σημερινές γενιές έναν σπουδαίο άνθρωπο, που έφυγε από τη ζωή πολύ άδικα. Είναι κι εκείνος ένα κομμάτι της ιστορίας μας και δεν τον λησμονούμε. Όπως και όλους όσους έβαλαν το δικό τους λιθαράκι, μικρό ή μεγάλο, ώστε ο Προφήτης μας σήμερα να είναι αυτό το ιδιαίτερο, το ρομαντικό, και στα δικά μας μάτια ασύγκριτο, αθλητικό κίνημα.
