Σήμερα συμπληρώνονται δέκα χρόνια από τον θάνατο του ποδοσφαιριστή μας Γιώργου Μανώλη. Μια αδιανόητη τραγωδία για την οικογένεια της ομάδας μας, στην μοναδική φορά της ιστορίας της που ένας εν ενεργεία αθλητής της έφυγε από τη ζωή.
Οι νεότεροι στον Προφήτη ίσως να μην γνωρίζουν σχετικά με τον Γιώργο, που πρόλαβε να αγωνιστεί στον Προφήτη μόνο μία χρονιά, την αγωνιστική περίοδο 2010-11, με προπονητή τον Αντώνη Καρυτινό στην Β' Κατηγορία. Γεννημένος το 1978, έπαιζε κυρίως στη θέση του αριστερού μπακ, ήταν αστυνομικός στο επάγγελμα (υπηρετούσε στο αεροδρόμιο) και είχε έρθει στην ομάδα μας ως μεταγραφή από την Ένωση Ρέντη. Ήταν ένας άνθρωπος που μας κέρδισε από την πρώτη στιγμή που τον γνωρίσαμε: Πάντα χαμογελαστός, με έμφυτη ευγένεια και στον λόγο αλλά και στην ψυχή, προσηνής και φιλότιμος. Ως αθλητής δεν δημιούργησε ποτέ το παραμικρό πρόβλημα, αντιθέτως προσέφερε πολλά εκείνη την χρονιά, στην οποία ήταν βασικός και σχεδόν αναντικατάστατος, γράφοντας είκοσι συμμετοχές και πετυχαίνοντας ένα γκολ, με τον Προφήτη να κερδίζει άνετα την παραμονή του στην κατηγορία, τερματίζοντας στην έβδομη θέση του ομίλου του.
Είχε ήδη συμφωνήσει να παραμείνει στην ομάδα και την επόμενη χρονιά, αυτό όμως δεν ήταν γραφτό να συμβεί. Στις 9 Αυγούστου 2011 το άψυχο σώμα του βρέθηκε από έναν δασοφύλακα σε μια απόμερη περιοχή της Πάρνηθας, με μια σφαίρα στον κρόταφο από το υπηρεσιακό του όπλο, που βρέθηκε δίπλα. Όλες οι ενδείξεις οδήγησαν στην εκδοχή της αυτοκτονίας, αφήνοντας στους οικείους του, αλλά και σε όλους όσους τον γνώριζαν και τον αγαπούσαν, ένα τεράστιο "γιατί".
Τον Γιώργο δεν τον ξεχνάμε, και ούτε πρόκειται ποτέ να τον ξεχάσουμε. Η φωτογραφία του βρίσκεται πάντοτε κρεμασμένη στα γραφεία του Ομίλου, αλλά κυρίως η ανάμνησή του βρίσκεται πάντοτε παρούσα στις καρδιές μας. Η ανάρτηση που διαβάζετε έχει σκοπό να του αποτίσει έναν ελάχιστο φόρο τιμής, με την ευχή να είναι καλά, εκεί που είναι, και η καλοσυνάτη ψυχή του να αναπαύεται εν ειρήνη.