Όταν μιλάμε για τις διοργανώσεις των τμημάτων υποδομής, τις αναφέρουμε συχνά ως "μικρά" πρωταθλήματα. Στην ΕΣΚΑΝΑ, ο όρος αυτός έχει διπλή σημασία, αφού τα πρωταθλήματα αυτά, δεν είναι "μικρά" μόνο σε ηλικία, αλλά και σε διάρκεια...
Φέτος, τα πρωταθλήματα παίδων και εφήβων, θα ξεκινήσουν στις 20 Σεπτεμβρίου και η πρώτη φάση θα τελειώσει πριν τα Χριστούγεννα. Κάτι ανάλογο θα συμβεί και με το πρωτάθλημα κορασίδων. Σκάρτοι τρεις μήνες δηλαδή. Αναφερόμαστε φυσικά στη Β' Κατηγορία, και όχι στην Α', που είναι η "βιτρίνα" των πρωταθλημάτων αυτών.
Στην Β' Κατηγορία παίδων μετέχουν 58 σωματεία, και στην Β' εφήβων 42. Από αυτές τις ομάδες όσες αποκλειστούν στην πρώτη φάση (δηλαδή χονδρικά το 75%) θα σταματήσουν τις αγωνιστικές υποχρεώσεις τους πολύ νωρίς. Η δε Β' κορασίδων είναι πραγματικά τρομερή περίπτωση. Πέρσι συμμετείχαν 24 ομάδες, που χωρίστηκαν σε δύο ομίλους των 12, φτιάχνοντας ένα "γεμάτο" πρωτάθλημα. Αυτό φαίνεται πως δε μας άρεσε, και φέτος, με ακριβώς ίδιο αριθμό συμμετοχών (24), οι όμιλοι είναι τρεις, των οκτώ ομάδων. Δηλαδή, από 22 προγραμματισμένους αγώνες την προηγούμενη χρονιά, φέτος θα έχουμε 14... Φυσικά, πρέπει να λάβουμε και υπ' όψι μας, ότι πολλοί από τους αγώνες δεν γίνονται ποτέ, λόγω κακοκαιρίας, μη προσέλευσης διαιτητών κλπ.
Τα αίτια γι' αυτό το πετσόκομα των πρωταθλημάτων είναι μάλλον οικονομικά. Λιγότεροι αγώνες σημαίνει και λιγότερα έξοδα. Αυτό ίσως ακούγεται και λίγο αντιφατικό, τη χρονιά που το σημαντικότερο κόστος διεξαγωγής αγώνων (δηλ. τα ανδρικά πρωταθλήματα), μετακυλήθηκε στα σωματεία. Ακούγεται όμως πολύ αντιφατικό, όταν όλοι μας ευαγγελιζόμαστε την ανάπτυξη και την παραγωγή νέων αθλητών, που θα στελεχώσουν τις πρώτες ομάδες. Πως είναι δυνατό να "κρατήσουμε" τα παιδιά για πέντε ολόκληρους μήνες (Ιανουάριος-Μάιος), όταν δε θα υπάρχει το δέλεαρ των αγώνων; Πως οι αθλητές θα αναπτύξουν τις ικανότητες τους και θα βελτιωθούν όταν δεν "παίρνουν" παιχνίδια; Πως θα προσελκύσουμε καινούργιους αθλητές; Πως θα μπορέσει εντέλει να λειτουργήσει η περίφημη "παραγωγική διαδικασία" όταν δημιουργείται, και μάλλον όχι άδικα, η εντύπωση, ότι τα πρωταθλήματα αυτά γίνονται γιατί πρέπει να γίνουν;
Γράφοντας τα παραπάνω, είναι σα να κατηγορώ τον εαυτό μου, αφού όπως ίσως γνωρίζετε είμαι μέλος της Επιτροπής Πρωταθλήματος. Η αλήθεια είναι πως σχετικά με τα ζητήματα αυτά, οι αποφάσεις λαμβάνονται στο Δ.Σ. και όχι στην Επιτροπή, της οποίας ο ρόλος είναι ούτως ή άλλως συμβουλευτικός. Σπάνια γίνεται συζήτηση για τα παιδοεφηβικά, και όταν αυτό συμβαίνει, αισθάνομαι λίγο-πολύ όπως ο τρελός του χωριού, που ασχολούμαι με θέματα ήσσονος σημασίας. Εδώ δεν έγινε καν ανταλλαγή απόψεων για τη συμμετοχή των ομάδων νέων στη Β' Ανδρών, που την έμαθα από το ίντερνετ, και στη βάση της οποίας συμφωνώ, εκτός από μερικές παραμέτρους. Ή για το τεράστιο ζήτημα της μετατροπής (από του χρόνου) της Δ' ΕΣΚΑΝΑ σε πρωτάθλημα νέων, που διαλύει μια ολόκληρη κατηγορία και τινάζει στον αέρα το status quo των ανδρικών πρωταθλημάτων...
Είχα δεν είχα, έγινα και πάλι γκρινιάρης, και μάλιστα σήμερα ανήμερα της Παναγίας... Όμως θεωρώ πως αυτά είναι τα θέματα είναι πραγματική τροφή για προβληματισμό, και όχι το αν θα είμαστε μια κατηγορία πάνω, ή μια κατηγορία κάτω...
