Με χρώματα "ντύθηκε" το δάπεδο του κλειστού των Καμινίων, σε μια προσπάθεια να βελτιωθεί η εικόνα που παρουσιάζει το γήπεδο. Με τη συμμετοχή και των επτά ομάδων που γυμνάζονται στο κλειστό (τα πέντε σωματεία, η Wurth και οι δικηγόροι), βάφτηκαν οι ρακέτες, η σέντρα και το τρίποντο. Μάλιστα, επειδή η όλη εργασία έγινε με πρωτοβουλία του Προφήτη, τα χρώματα δε θα μπορούσαν να είναι άλλα από το κόκκινο και το μπλε!
Ακόμα και έτσι όμως, το γήπεδο συνεχίζει να αντιμετωπίζει τεράστια λειτουργικά προβλήματα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι φιλοξενούμενες ομάδες, το χαρακτηρίζουν ως το χειρότερο κλειστό της ΕΣΚΑΝΑ, μαζί με αυτό της Σαλαμίνας. Το καλοκαίρι έγινε υποτίθεται ανακατασκευή του γηπέδου, που στοίχισε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, όμως στην πράξη τίποτα δεν έχει αλλάξει προς το καλύτερο. Το νέο δάπεδο που τοποθετήθηκε μπορεί... οπτικά να παραπέμπει σε παρκέ, όμως στην πραγματικότητα είναι κακής ποιότητας πλαστικό, που κάνει τα γόνατα των αθλητών να υποφέρουν. Τα στεφάνια συνεχίζουν να γέρνουν, ενώ με τα τόσα καμένα λαμπάκια στο πίνακα, δεν βλέπουμε το σκορ, αλλά το... μαντεύουμε. Και φυσικά όταν βρέχει, τρέχουμε με τις σφουγγαρίστρες και τα πανιά να μαζεύουμε το νερό. Η μόνη διαφορά είναι πως πριν την "ανακατασκευή" έσταζε η πλευρά της κερκίδας, ενώ τώρα στάζει η πλευρά των πάγκων! Πέρα απ' όλα αυτά, το βασικό πρόβλημα του γηπέδου δεν είναι άλλο από αυτό της καθαριότητας. Ο αγωνιστικός χώρος είναι κυριολεκτικά γεμάτος σκόνη. Και όσες προσπάθειες και να γίνονται από πλευράς σωματείων για να καθαριστεί, αυτό δεν είναι αρκετό, όταν μιλάμε για έναν χώρο που το πρωί χρησιμοποιείται από μαθητές. Καθαρίστρια έχει να έρθει στο γήπεδο... μερικά χρόνια... 
Σχετικό με τα παραπάνω, είναι και το ακόμα πιο σημαντικό ζήτημα της υγιεινής, που στα αποδυτήρια του γηπέδου των Καμινίων είναι κενό γράμμα. Δε προχωρούμε παραπέρα στο θέμα αυτό, αφού ότι και να σας πούμε δεν είναι αρκετό για να περιγράψει την κατάσταση... Για να πάρετε όμως μια ιδέα, δείτε τη διπλανή φωτογραφία... Εσείς θα κάνατε μπάνιο εκεί; Κάτι ακόμη που απουσιάζει από το πολύπαθο κλειστό, εκτός από καθαρίστρια, είναι... ο φύλακας! Σωστά διαβάσατε: Το γήπεδο λειτουργεί χωρίς φύλακα, κάτι που για όλα τα υπόλοιπα κλειστά γυμναστήρια της χώρας είναι αδιανόητο... Το κάθε σωματείο έχει κλειδιά του γηπέδου και με αυτό τον τρόπο εξυπηρετούμαστε, ενώ καθήκοντα φύλακα, όταν αυτό είναι απαραίτητο, εκτελεί ο πρόεδρος του ΑΟ Κυρίαρχοι, κ. Παπαγιάννης...
Σχετικό με τα παραπάνω, είναι και το ακόμα πιο σημαντικό ζήτημα της υγιεινής, που στα αποδυτήρια του γηπέδου των Καμινίων είναι κενό γράμμα. Δε προχωρούμε παραπέρα στο θέμα αυτό, αφού ότι και να σας πούμε δεν είναι αρκετό για να περιγράψει την κατάσταση... Για να πάρετε όμως μια ιδέα, δείτε τη διπλανή φωτογραφία... Εσείς θα κάνατε μπάνιο εκεί; Κάτι ακόμη που απουσιάζει από το πολύπαθο κλειστό, εκτός από καθαρίστρια, είναι... ο φύλακας! Σωστά διαβάσατε: Το γήπεδο λειτουργεί χωρίς φύλακα, κάτι που για όλα τα υπόλοιπα κλειστά γυμναστήρια της χώρας είναι αδιανόητο... Το κάθε σωματείο έχει κλειδιά του γηπέδου και με αυτό τον τρόπο εξυπηρετούμαστε, ενώ καθήκοντα φύλακα, όταν αυτό είναι απαραίτητο, εκτελεί ο πρόεδρος του ΑΟ Κυρίαρχοι, κ. Παπαγιάννης... Τώρα πιθανόν να ρωτήσετε ποιος είναι υπεύθυνος για όλα αυτά. Η απάντηση σίγουρα δε θα σας ξενίσει. Το γυμναστήριο μπορεί να είναι σχολικό, όμως την απόλυτη ευθύνη για την λειτουργία και συντήρησή του, την έχει ο Δήμος Πειραιά. Δυστυχώς όμως, σε μια πόλη που παραδοσιακά αντιμετωπίζει το θέμα του αθλητισμού με αδιαφορία, η κατάσταση δε θα μπορούσε να είναι διαφορετική. Ο Αθλητικός Οργανισμός πάντως είναι απόλυτα ενημερωμένος για τα όσα συμβαίνουν στο κλειστό, όμως μάλλον τα σωματεία απευθύνονται εις ώτα μη ακουόντων. Ελπίζουμε η νέα δημοτική αρχή να δείξει έστω και λίγο ενδιαφέρον για το κακόμοιρο κλειστό, που χτίστηκε το 1988, όμως με την εικόνα που παρουσιάζει, είναι σα να χτίστηκε το... 1821!
Θυμίζουμε πως πάγιο αίτημα του σωματείου μας, είναι η ανδρική μας ομάδα να χρησιμοποίει σαν έδρα το ανοικτό γήπεδο του λόφου, κάτι που όμως δεν δέχεται η ΕΣΚΑΝΑ...
